Samoocena – zarządca ludzkich działań. Cz.3

Jaka jest różnica między osobami o niskiej i wysokiej samoocenie?

Osoby z niską samooceną uciekają przed problemami, nie podejmują wyzwań przez co nie dają sobie szansy doświadczania nowych sytuacji a co za tym idzie nie dają sobie szansy na poznawanie samych siebie. Nie realizują się w pełni, nie zdobywają nowych kompetencji. Brak wiedzy na swój temat powoduje, że częściej źle wybierają zawód czy partnera życiowego.

A można tego uniknąć. Mogą nam w tym pomóc na przykład najbliżsi gdy jesteśmy dziećmi lub możemy pomóc sobie sami jako osoby dorosłe i świadome tego co sobie robimy swoim katastroficznym myśleniem, po prostu zacząć nad sobą pracować.

Aby stać się osobą o wysokiej samoocenie trzeba zmienić sposób postrzegania swojego działania. Osoby o wysokiej samoocenie bowiem, nie boją się eksperymentować, sprawdzać, próbować, podejmować nowych wyzwań, ryzykować. Testują siebie i swoje możliwości w różnych sytuacjach i zadaniach. Dzięki próbowaniu uczą się co im wychodzi lepiej, co gorzej, gdzie mają miejsce na rozwój i przyjemność a co zupełnie im nie odpowiada. Nabierają doświadczenia polegającego na wytrwałości w podejmowaniu i kontynuowaniu dążeń. Uczą się, że nawet jeśli coś im nie wychodzi to nie oznacza, że są do niczego tylko, że tym razem im nie wyszło a przed nimi jeszcze mnóstwo możliwości zbliżających ich do celu. Porażka jest dla nich tylko porażką a nie katastrofą. Jest informacją, że warto nad czymś pracować tylko trzeba zmienić metodę, poświęcić więcej czasu, zmienić kierunek działań, włożyć więcej lub innego wysiłku. Osoby z wysoką samooceną uczą się co sprawia im radość i satysfakcję, a co nie jest dla nich. Bogactwo doświadczeń ułatwia im kolejne wybory i daje pewność podejmowanych działań w życiu dorosłym.

Pozytywne informacje kierowane do nas, podwyższają nasze poczucie wartości, mocy, zaradności. W dzieciństwie  mogły być werbalne w stylu „Spróbuj, dasz radę.”, „Jak dobrze posprzątałeś”, „Te ciasteczka są naprawdę pięknie zrobione”. Warto więc przebywać z ludźmi, którzy w nas wierzą, stwarzają przestrzeń do działania, po prostu dobrze na nas działają. Każde zachęcanie do samodzielnego działania i wspieranie nawet gdy coś nie wychodzi buduje w drugim człowieku poczucie siły i sprawstwa, że mogę, że nawet jak nie zrobiłam na 100% to nie jest to katastrofa. Wiem jak mogę zrobić to lepiej następnym razem i co mogę poprawić. Uczę się, że coś co dla mnie jest ładne nie musi być ładne dla kogoś innego i to jest ok. Taka wiedza o sobie, jest szersza u osób z wysoką samooceną. Pozwala to na bardziej przemyślane i dojrzałe decyzje dotyczące wyborów w życiu zawodowym czy prywatnym. Powoduje, że takie osoby są szczęśliwsze, z poczuciem wpływu i sprawstwa, nie poddają się i nie uciekają od problemów tylko szukają rozwiązań. Jeśli masz dziecko – wesprzyj je pozytywną informacją zwrotną aby dać mu podwaliny pod zdrowsze, pewniejsze siebie myślenie o sobie w życiu dorosłym 🙂

Jak można nad sobą pracować?

Po prostu zbieraj jak najwięcej informacji na swój temat poprzez baczne obserwowanie siebie w różnych sytuacjach. Spróbuj odpowiedzieć na kilka pytań.

Co się ze mną dzieje gdy jestem w nowej sytuacji?

• Jakie myśli mi towarzyszą na mój temat?
• Co powoduje, że tak myślę o sobie? Co mogę z tym zrobić? Jak mogę to zmienić, ulepszyć, zrobić inaczej?
• Jaka jest rzeczywista prawda?
• Jaki mam na to dowód?

Staraj się stopować negatywne myśli i zastępować je pozytywnymi. Przecież nawet jeżeli coś Ci nie wyszło – to jest jeszcze reszta świata! Zmieniając myślenie o sobie wpływasz na swoje emocje, a to z jakim nastawieniem funkcjonujesz wpływa na Twoje zachowania i sposób działania.

Testuj więc rzeczywistość. Sprawdzaj na ile twoje przekonania są prawdziwe. Skupiaj się na zadaniu zamiast na myśleniu o tym co inni myślą. Jeśli bardzo chcesz się porównywać – porównuj się sam ze sobą. Sprawdź co zamierzałeś zrobić a co tak naprawdę udało się zrobić? Planuj, sprawdzaj, ustalaj kolejne kroki, doceniaj to co już osiągnąłeś. Daj sobie przestrzeń do działania i lepszego funkcjonowania.

Powyższy tekst jest chroniony ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.© Copyright by Alicja Stankiewicz