Jak mówić pozytywnie cz. 2.4. – ostatnia odsłona
Co jeszcze?
Powoli jesteś na finiszu poznawania samej siebie. BRAWO!. Teraz przed Tobą ostatnie kroki do przeobrażenia się w mistrza pozytywnej komunikacji.
Aby lepiej zrozumieć co dzieje się z drugą osobą gdy wypowiadamy jakieś słowa zapraszam Cię do zastanowienia się nad tym co sama byś czuła będąc na jej miejscu.
Krok 7. Postaw się w sytuacji drugiej osoby.
Warto zapamiętać!
Ilekroć masz coś komuś powiedzieć postaraj się mówić w sposób pozytywny, szczególnie jeżeli masz do przekazania informacje, które mogą być odebrane negatywnie. Postaw się w sytuacji tej drugiej osoby. Jak ty byś się czuł/ła słysząc to co sama chcesz powiedzieć? Jeśli twoje odczucia będą negatywne – zmień sposób, słowa, ton głosu na bardziej pozytywny. Każdą ocenę, krytykę można przekazać w taki sposób aby nie ranić i nie poniżać innych.
Jeśli chcesz komuś powiedzieć o czymś co Tobie nie odpowiada, warto skorzystać z czterech kroków komunikacji opartej na porozumieniu bez przemocy Marshall’a B. Rosenberga. Proponowany przez niego proces komunikacji kładzie nacisk na to jak się czujemy i czego potrzebujemy w kontakcie z drugą osobą aby samemu poczuć się lepiej i nie ranić drugiej strony, bez oceniania, obwiniania, interpretowania, naciskania. Rosenberg zachęca aby taka komunikacja wyglądał następująco:
1. Obserwacja – bez oceniania. Zatrzymaj się i najpierw pomyśl, co się zadziało, co konkretnie zauważyłaś, w jakiej sytuacji jesteś? Oddziel emocje od zachowania. Zrób stop klatkę np.: Przychodzisz 10 minut od umówionej godziny rozpoczęcia zebrania.
2. Odczuwanie – bez interpretowania. Gdy już opiszesz to co widzisz, skup się na SWOICH uczuciach, na tym co TOBIE dana sytuacja „robi”: Denerwuje mnie to, że znowu czekamy tracąc czas.
3. Potrzeba – zamiast strategii. Teraz jest miejsce na wyciągnięcie wniosków, dla siebie. Czego tak naprawdę potrzebujesz w podobnych sytuacjach, mając takie a nie inne odczucia jakie się pojawiają? Co byłoby TOBIE potrzebne abyś mogła poczuć się lepiej? np: Potrzebuję wiedzieć wcześniej jeśli zebranie ma zacząć się później.
4. Prośba – zamiast żądań. Teraz możesz POPROSIĆ o to czego potrzebujesz aby oczekiwany rezultat w przyszłości mógł mieć szansę zaistnieć: Proszę czy mógłbyś informować następnym razem o swoim spóźnieniu?
Czy zauważyłaś, że w całej tej „ścieżce komunikacyjnej” oprócz ustalonej kolejności jest przede wszystkim komunikat JA? Dzięki opisywaniu własnego samopoczucia tego co sami zauważamy i czego potrzebujemy, pozostajemy na swoim terytorium i nie ingerujemy w obszar funkcjonowania rozmówcy. Poprzez wymianę informacji możemy znaleźć wspólne rozwiązanie. Poprzez atak tylko zaostrzamy ewentualny konflikt. To co wiemy – to wiemy na swój temat. Skąd możesz wiedzieć co tak naprawdę czuje druga osoba? Skąd możesz wiedzieć co powoduje jej zachowanie? Znasz tylko siebie. Co do innych możesz się tylko domyślać. Czy chciałabyś aby inni tworzyli Twój obraz w swoich głowach na podstawie domysłów na Twój temat?
Krok 8. Trenuj, trenuj i trenuj !
W miarę upływu czasu, dzięki swojej uważności i wrażliwości na drugiego człowieka będziesz coraz bardziej świadomy/a swojego sposobu komunikowania się i tego jak porozumiewają się inni. Jeżeli będziesz sukcesywnie i rzetelnie pracować nad swoim sposobem mówienia, poprawi się również twoja umiejętność słuchania a ty zaczniesz czuć się lepiej. Każdy dzień zakończysz pozytywnie zamiast w ponurym nastroju.
POWODZENIA!
Powyższy tekst jest chroniony ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (wszystkie jego części) © Copyright by Alicja Stankiewicz
